Uitlaatklep

Mijn openbare blog, waar vele niet blij mee zijn. Hoe zit dat nu? Nu ik haal mijn informatie van dingen die ik zelf beleef, ook wat er geschreven wordt in digischrift van dochter, laatst werd er geschreven dat al haar kleinkinderen aanwezig waren in het ziekenhuis, maar mijn zoon wist van niets en telde weer niet mee, dat zijn dingen die ik beschrijf, ja later kreeg hij een rouwkaart met briefje. Als ex normaal zou doen ,hoef ik niet over haar te schrijven. Maar ook blijft zij strijden te proberen dat ik mijn dochter niet meer te zien krijgt, terwijl ik een goede band met haar heb. Ik weet zeker dat de strijd nooit op zou houden, en in dochters belang is dat de familie wonende in Eindhoven zo min mogelijk bij dochter op visite komen, zij zijn vermogend, en zou zomaar kunnen dat moeder voordelig af zou kunnen reizen naar zorgcentrum van dochter, tenminste als het bekend is waar dochter verblijft, en dat mensen wordt mijn strijd.
Ik heb veel over mij heen gehad van ex en die oom uit Eindhoven, ben vroeger mishandeld, als ik daar destijds wat aan gedaan had ik nu bespaard gebleven van al de ellende. Iemand die in een zitting gaat zeuren over een zit plaats  kun je niet als 100 % beschouwen, en dan niet in een kamertje durven zitten omdat ik er bij ben, wel je regelmatig vertonen in Vlissingen, over mij kletsen op een werkplaats waar ik ook gewerkt heb, nee, toneel spelen gaat goed af. Mijn hersenpan is niet meer de beste, maar seniel ben ik niet
Dus heel simpel geschreven, zolang ik zie,merk of lees dat iemand die ik lief heb op een of andere manier gekrenkt wordt, zal ik in de pen klimmen, ook wanneer ik ergens vrijwilligers werk doe, en zie dat er iets niet klopt zal ik dat eerst zeggen, en na een bepaalde tijd eerst over schrijven in de hoop dat ik mensen wakker schudt, maar als de balk te dik is , Meld ik het bij een instantie. Echt dreigen doe ik nooit, waarschuwen wel.
Wat een dag, komt er nog een rekening van de advocaat achteraan, wil je die indienen bij Orionis via een e formulier, kun je deze niet verzenden, leuk dan maar zo afgeven, vooral eerst even voor de brug staan, of dat niet leuk genoeg is natuurlijk in de regen. Denk je eindelijk even van de rechtszaken af te zijn, is de kans reëel dat de William schrikkergroep toch ook aan de omgangsregeling wenst te sleutelen, net wat intervence dit keer tevergeefs heeft getracht te doen, een andere instantie wil niet zeggen dat het beter zal gaan lopen, de liggende plannen zullen toch worden uitgevoerd. Een heerlijke strijd die steeds meer gaat lijken op de never ending story. , Maar de verspreiding via sociaal media zal ook never ending zijn, wie mijn raakt, Wat hebben al die rechtszaken nu voor nut gehad? Niets. Ex heeft mijn dochter afgepakt, gelukkig was de verzorging zo goed dat het een uithuisplaatsing werd, maar echt ik zal strijden dat mijn dochter straks niet meer lastig gevallen wordt, en ook niet zogenaamd graag de konijnen verschoont, stofzuiger,fietsen buiten zet, nee opgeven echt niet, een moeder die niet even samen met haar dochter het ondiepe bad in gaat, om wat leuks te doen met een bal of mat, maar  lekker in een stoel neer ploft met boek of smartphone, moet het niet gek vinden dat dochter graag met mij samen gaat zwemmen, oja gevaarlijk voor oren zou moeder zeggen, nu dat risico loopt dochter ook, ze hebben hele goede oordoppen, het is maar wat je voor je bloed eigen kind over hebt een werkpaard voor in het weekend dat je omgang hebt, of plezier hebben, de reis naar Zeeland kost immers voldoende energie. Je handicap gebruiken als reden is niet netjes. Met
elkaar trachten in gesprek te komen, hoe moeilijk kan het zijn om je leugens toe te geven, de onderzoeken hebben mijn onschuld toch al bewezen, nee klagen dat jezelf geen moeder voelt, klagen dat er kleding kwijtraakt, ik zou zeggen eigen schuld, pleeggezin was eerst gast gezin, maar continue dwarsliggen werkt niet, belang van dochter gaat voor, en dat belang zou zijn dat dochter een eind van familie af komt te wonen, anders heeft zij niets meer te zeggen, net als ik tijdens de jaren getrouwd was , ze is niet vies van schoppen en slaan, haar schoonmoeder voordat schelden, waar getuigen genoeg van zijn, nee loopt graag netjes gekleed, van de kinderbijslag van dochter en ik heb enige weken geleden te horen gekregen dat dochter de laatste tijd er zo netjes bij loopt, dat is te danken aan het pleeggezin, alsmaar roepen dat zij bang van mij is, toneel spelen daar kan ex een tien voor krijgen.
Uit heel ex haar doen en laten kun je een conclusie trekken dat zij niet instaat is om voor een kind te zorgen, ook nog niet eens dat weekend dat zij omgang met dochter heeft, ja ik schrijf best veel, maar een klein geheimpje ik schrijf niet alles. Tja en als ex dit leest, met een tussen persoon ga ik niet in gesprek, eerst mijn twee eisen dan is een gesprek goed mogelijk. Het vertrouwen is bij een mediator al beschadigd, dus eerst de papieren ondertekend, en dan praten, als zij durft natuurlijk, want als je al bang bent om bij mij te zitten met bijzijn van twee mensen van de William schrikkergroep, gezinsmanager van intervence, minimaal 1 advocaat, vraag ik mij af wie er dan bij moet zitten, heb overigens wel een idee, een sergant majoor kolonel van de luchtmacht misschien, Enne laat ik daar nu niet mee akkoord gaan hihi, nee met haar familie ben ik klaar. Zij heeft zelf de onzin uitgekraamd, dus zij lost het maar op, Neem ze maar een advocaat mee of zo.maar zij kan echt geen moeder gevoelens hebben, gevoelens is iets wat naar mijn gevoel iets is wat zij niet heeft, handelt enkel maar uit haat en frustratie niets meer of minder. Maar ik blijf aardig, mijn voorstel blijft van kracht tot het eind van dit jaar, en daarna behoort het gesprek voorgoed tot het verleden, zij wil graag eeuwig strijden, ik niet. Natuurlijk haat zij mijn blog, het is mijn leven en het zijn mijn belevenissen, waar zij Helaas ook een invulling aan geeft. Nogmaals een oproep, stop er nu eens mee en geniet van de dochter en trap niet continue op iemands tenen, en hopelijk is het nu bekend dat het leven  zo over kan zijn, strijden is het niet waard,  pas iemand verloren aan een hersenbloeding, ook iemand die je vaak geholpen heeft, en waar je fijn kletst over mij, net als op je werk, weet eens van stoppen, als je wil dat ik niet meer schrijf laat mijn dochter dan met rust, en al die onzinnige rechtszaken, snap wel dat er voldoende geld is maar het is zo zinloos als het maar kan, had je trouwens wat intelligenter in geschat. En er komt een tijd dat wij alle twee niet weten waar dochter zich bevindt en dat is mijn wens,  pas dan heeft dochter haar rust. En trouwens ik ook, je bent gescheiden van mij, gedraag je daar dan ook naar, dochter komt graag bij mij en jouw, letwel totdat zij door heeft hoe je werkelijk bent. Dochter is niet dom, ze weet de kleding goed te scheiden uit haar zelf, is dan niet triest, anders raken de kleren perongeljk kwijt.. pas op ga zo door en je raakt door instanties alles kwijt wat je z.g  lief het.. en je kunt bang voor me zijn, zolang je mij niet persoonlijk lastig valt is er niets te vrezen, cusrsus huiselijk geweld gevolgd, zeker niet gezet dat je het probleem zelf was?