Zat, dochter lekker thuis, zoon helaas veel weg. Zelf hoop ik nog een jaartje hier te blijven en dan het huis te verlaten wat ooit mijn vader heeft gekocht, samen veel in geklutst en mijn vader is hier ook nog eens is gestorven, daarna ben ik getrouwd en gescheiden in dit huis. Kortom er zijn grenzen.
Een miezerige dag, dat al zo was bij het opstaan. Met dochter naar Intratuin geweest voor een eenvoudig ontbijtje. Rond gelopen en via een om weggetje langs AH en naar huis. Gisteren is mijn radio bezorgd, boven even uitgetest. Mijn benieuwen of zoon vanavond weer niet mee eet. Ook daar zijn grenzen, die de betreffende supermarkt waarschijnlijk graag vergeet. Zo ken ik meer dingen, die gingen zoals het niet hoorde. Ik heb een eigenschap, wat ik wil gebeurd, haat onrecht. Het ziet er weer naar uit dat ik een bord weg kan halen. Ik ben aan het voorbereiden hier weg te gaan. Ergens doet het pijn, en ergens ook niet. Ik kan niet naar doen en laten van mijn zoon blijven kijken. Ik wordt er niet jonger op
Geen opmerkingen:
Een reactie posten