Zo nu ga ik proberen te slapen
zondag 2 augustus 2020
tijdje geleden
Het is alweer een tijdje geleden. M'n jongste zoon zie ik ook niet meer. Een knop om mijn gedachten er van uit te schakelen heb ik niet. Ik volg mijn principes, jammer is wel dat ik hem opgevangen heb terwijl zijn moeder hem liet vallen. Dankzij hem heb ik wel Londen, Praag, Bazel gezien. Dat ik aan moest horen dat ik tieten had, snurkte en te vaak opstond in t hotel raakte mij wel, tot op een moment dat het fout ging, mijn emmer liep over. Hij wist dat hij fout was maar zou het niet toegeven. Hij kreeg nog 200 euro van zijn oma voor zijn verjaardag maar ook zei heeft niets ervan gehoord..
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten