Wo 14 juni
Goedemorgen, soms heb ik het gevoel dat ik problemen aan trek met mijn vrijwilligers werk. Ik vroeg mij gisteren af wat moet een man die slecht ziet op een gesloten afdeling, vervolgens moest de man naar buiten, hij vertelde op de gang dat hij niet wilde, ben direct omgekeerd en op een binnen balcontrole in gesprek geraakt, hij wilde niet verder meer leven, in korte tijd blind geworden, wat moet je daar nu mee, ja ik heb het gemeld als vrijwilliger tegen de verpleging, die wisten het al. Het heeft mij geraakt , en eerlijk gezegd, ik zou ook die gedachten hebben, maar niet het lef voor hebben. Vrijwilligers worden overal ingezet, waarom niet een cursus hoe je met dit soort dingen om moet gaan, ook met mensen die aan het dementeren zijn. Iemand die daar niet voor geleerd heeft kan het moeilijk krijgen wanneer zoiets voor doet. Zulke dingen trekken mij aan, en dan net op een dag dat je zelf ook niet lekker in je vel zit. Na nog met iemand in de binnen tuin gelopen te hebben ben ik naar huis gegaan met een raar gevoel in mijn buik. Soms denk ik beter te kunnen stoppen met dit vrijwilligers werk, ik ben niet geschoold hier voor, en werken met mensen die achter gesloten deuren wonen is niet makkelijk. Ik heb respect voor de verpleegkundige die er dagelijks mee te maken hebben, maar als die mensen er zo af en toe moeilijk hebben, wat moet iemand zonder de benodigde kennis er mee? Beter is het om de vrijwilligers niet in te zetten, en de professionele hulpverleners aan te nemen,wat beter is voor de cliënten en de vrijwilligers die zonder scholing ergens worden geparkeerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten